"គឺជាសម័យដែលជាការអនុគ្រោះដ៏ប្រពៃបំផុតរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ចេញ
ទៅលើមនុស្សជាតិហើយក៏ជាសម័យដែលសមរម្យបំផុតដល់បារមីរបស់ព្រះ
អង្គ បានបញ្ចូនទៅក្នុងគ្រប់វត្ថុដែលបានបង្កើតឡើង។ វាបានរ៉ាប់រងទៅលើ
មនុស្សជាតិនៃពិភពលោកដើម្បីផ្សះផ្សារភាពខុសគ្នារបស់ពួកគេ ហើយនិង
ដោយសាមគ្គីភាព សន្តិភាពដ៏បរិបូរណ៍ ហើយនិងបានរស់នៅក្រោមម្លប់ឈើ
នៃសេចក្តីការពារ ហើយនិង សេចក្តីសប្បុរសដ៏ជាទីស្រលាញ់របស់ព្រះជា
ម្ចាស់"។
ទទួលស្គាល់ដោយសាសនិករាប់លាននាក់ទូទាំងពិភពលោក ជាព្រះសាស្តារបស់ព្រះ ឬ ជាគ្រូបង្រៀនអាទិទេពសម្រាប់យុគសម័យនេះ។ យោលទៅ
តាមជំនឿរបស់បាហៃ ព្រះសាស្តាទាំងអស់របស់ព្រះរួមមានព្រះម៉ូសេស ព្រះអាប់ប្រាហាំ ព្រះគ្រិស្គមូហាម៉ាត់ គ្រីស្នា និង ព្រះពុទ្ធបានលេចព្រះកាយ
ចន្លោះគ្នាទូទាំងប្រវត្តិសាស្ត្រដើម្បីចាប់ផ្តើមបង្កើតប្រព័ន្ធអស្ចារ្យផ្នែកសាសនានៅលើសកលលោក។ ព្រះសាស្តាគ្រប់ព្រះអង្គបានបញ្ជួនដោយព្រះដែល
ជាអ្នកបង្កើតប្រកបដោយសេចក្តីស្រលាញ់ដើម្បីធ្វើឲ្យយើងស្គាល់ព្រះហើយគោរពបូជាទ្រង់ ព្រមទាំងនាំមកនូវអរិយធម៌របស់មនុស្សជាតិទៅនឹងកំរិត
ខ្ពង់ខ្ពស់នៃភាពជោគជ័យ។ ឋាន:ភាពនៃព្រះសាស្តាគ្រប់ព្រះអង្គគឺមានភាពក្នុងការបង្កើតរបស់ព្រះ។ ធម្មជាតិដ៏សំខាន់របស់ទ្រង់គ្រប់ព្រះអង្គគឺពីរ
យ៉ាង: គ្រប់ព្រះអង្គគឺមនុស្ស និង អាទិទេព។ ប៉ុន្តែព្រះអង្គគ្រប់អង្គមិនដូចគ្នាបេះបិទដូចព្រះឡើយ ដែលជាអ្នកបង្កើត អ្នកដែលគេមិនអាចស្វែងយល់
បាន។ អត្ថន័យរបស់ព្រះ ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍បាននិពន្ធដូចតទៅ: ពិតប្រាកដណាស់ព្រះគឺមានតែមួយ និស្សារណារបស់ទ្រង់គឺមានតែមួយ
កេតនភ័ណ្ឌរបស់ទ្រង់គឺមានតែមួយ កិច្ចការរបស់ទ្រង់គឺមានតែមួយទូទាំងអនន្តភាព។ ប្រសិនបើមានការប្រៀបធៀប ហើយនិងរាល់ការប្រៀបធៀប
គឺអនុវត្តបានតែចំពោះមាបនកម្មរបស់ទ្រង់ប៉ណ្ណោះ ហើយការគិតទាំងអស់នៃការប្រៀបធៀបគឺការកិតដែលស្ថិតនៅកម្មសិទ្ធិនៃអ្នកដែលបម្រើទ្រង់
ប៉ុណ្ណោះ។ និស្សារណារបស់ទ្រង់គឺខ្ពស់លើសនៃការពិពណ៌នានៃមាបនកម្មរបស់ទ្រង់ដែលមានភាពខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយនិងមិនអាចវាស់ស្ទង់បាន។
មានតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះបានគង់ប្រថាប់ក្នុងរាជបល្ល័ង្កនៃភាពអស្ចារ្យបំផុតដែលប្រកបដោយភាពរុងរឿងដែលគ្មាននរណាម្នាក់ចូលទៅបានឡើយបក្សា
បក្សីនៃបេះដូងរបស់មនុស្សទោះបីជាមានលទ្ធភាពហោះហើរបានខ្ពស់យ៉ាងណានោះ ក៏មិនអាចសង្ឃឹមថាទៅដល់និស្សារណាដែលមិនអាចស្វែង
យល់បានរបស់ទ្រង់ឡើយ។ ព្រះនោះហើយគឺជាអ្នកបង្កើតនូវអ្វីគ្រប់យ៉ាង ទ្រង់គឺជាអ្នកធ្វើឲ្យរាល់ការបង្កើតទាំងឡាយមានជីវិតស្រស់បំព្រងដោយ
ពាក្យបណ្តាំរបស់ទ្រង់។ លើសពីនេះទៅទៀតព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍មានព្រះបន្ទូលពីព្រះមាននៅក្នុងធម៌មួយថា:ឧត្តមភាពរបស់ទ្រង់គឺមានខ្ពង់ខ្ពស់
ដែលមិនអាចវាស់ស្ទង់បានគឺស្ថិតនៅខាងលើនៃការប៉ុនប៉ងទាំងឡាយដើម្បីវាស់វែងនៃភាពអស្ចារ្យនៃបុព្វហេតុរបស់ទ្រង់ ស្ថិតលើនៃការប្រៀបធៀប
ទាំងអស់ដែលមនុស្សម្នាក់បំពារបំពាន ស្ថិតលើនៃរាល់ការព្យាយាមនៃអណ្តាតរបស់មនុស្សដើម្បីនិយាយអំពីភាពម៉ឺងម៉ាត់នៃភាពអស្ចារ្យរបស់
ទ្រង់។ ភាពគ្មានទីបញ្ចប់តាំងពីដើមរៀងមក ព្រះគឺមានតែមួយគ្មាននរណាអាចប្រៀបផ្ទឹមបានឡើយ ហើយរហូតដល់គ្មានទីបញ្ចប់ និងនៅតែបន្តដូច
គ្នាដដែលក្នុងភាពល្អឥតខ្ចោះនៃនិស្សារណារបស់ទ្រង់ ហើយភាពខ្ពង់ខ្ពស់នៃ ភាពរុងរឿងរបស់ទ្រង់មិនអាចចូលទៅបានទេ។ ហើយនៅពេលទ្រង់បាន
ប្រកាសខ្លួនព្រះអង្គផ្ទាល់ទៅមនុស្សលោក ទ្រង់បានផ្តល់ព្រះសាស្តានៃបុព្វហេតុរបស់ទ្រង់ជាបន្តបន្ទាប់ ហើយអនុម័តដល់ព្រះសាស្តានិមួយៗ
ជាសញ្ញានៃការត្រាស់ដឹងរបស់ទ្រង់ក្នុងចំណោមមនុស្ស ហើយប្រភពអាទិទេពនៃព្រះកាយដែលមិនអាចមើលឃើញក្នុងចំណោមមាបនកម្មរបស់
ទ្រង់… ការពិពណ៌នាពីទំនាក់ទំនងរបស់ព្រះសាស្តាគ្រប់អង្គរបស់ព្រះ ហើយនិងអ្នកបង្កើតរបស់ព្រះសាស្តាទាំងអស់ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍បានប្រើការ
ប្រដូចនៃកញ្ចក់: ព្រះជាម្ចាស់ប្រៀបដូចជាព្រះអាទិត្យ ហើយព្រះសាស្តាប្រៀបដូចកញ្ចក់ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពន្លឺ--ក៏ប៉ុន្តែពន្លឺនោះមិនអាចចាត់ទុកថា
ដូចបេះបិទនឹងព្រះអាទិត្យទេ:កញ្ចក់ទាំងឡាយដែលត្រូវបានគេធ្វើឲ្យមានភាពដ៏ពិសិដ្ឋនេះគឺសំដៅដល់ព្រះសាស្តាមួយអង្គ និងច្រើនអង្គក្តីជាគំរូនៅ
លើផែនដីនេះដែលជាភូគោលនៃចំណុចកណ្តាលនៃសកល ហើយនិងជាភូគោលនៃចំណុចកណ្តាលនៃ និស្សារណា និង រាជបំណងដ៏ឧត្តមរបស់
កញ្ចក់នោះ។ ចំណេះដឹង និង អំណាចរបស់ព្រះសាស្តាគឺបានមកពីព្រះ អធិបតីភាពរបស់ព្រះសាស្តាគឺត្រូវបានស្រូបយកមកពីព្រះ សោភ័ណភាព
នៃព្រះភ័ក្ររបស់ព្រះសាស្តាគឺគ្រាន់តែជាការឆ្លុះបញ្ចាំងនូវរូបភាពរបស់ព្រះ ការត្រាស់ដឹងរបស់ព្រះសាស្តាគឺជាសញ្ញានៃភាពរុងរឿងជាអមត:របស់
ព្រះ។ចំណុចកណ្តាលនៃសាររបស់ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍សម្រាប់មនុស្សជាតិនាយុគសម័យនេះគឺ យុត្តិធម៌និង សាមគ្គីភាពតែមួយ។ “ អ្វីដែលជាទី
ស្រឡាញ់បំផុតអស់លើវត្ថុទាំងពួងរបស់អង្គអញ គឺភាពយុត្តិធម៌ ទ្រង់បានឡាយព្រះហស្តថា “ ផែនដីជាប្រទេសតែមួយហើយមនុស្សជាតិ
ជាពលរដ្ឋនៃប្រទេសនោះ” វគ្គពីរដែលត្រូវបានគេដកស្រង់ជាញឹកញាប់។ ទ្រង់បានថ្លែងថា “ សុខុមាលភាពរបស់មនុស្សជាតិសន្តិភាពនិង
សន្តិសុខរបស់វាគឺមិនអាចសម្រេចបានទេរហូតដល់ និងលុះត្រាតែសាមគ្គីភាពរបស់វាត្រូវគេស្ថាបនាយ៉ាងរឹងមាំជាមុនសិន” ។ នេះជាការបង្គាប់
បញ្ជារបស់ព្រះដែលជាគ្រូពេទ្យអាទិទេពដឹងគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់ពិភពលោកដែលមានជម្ងឺរបស់យើង។សេចក្តីថ្លែងការដែលបានរៀបរាប់ដូចខាងលើបាន
ក្លាយជាការគិតទូទៅនៃពិភពសម័យកាលជាមួយគ្នានេះ យើងគ្រាន់តែអាចស្រមើស្រមៃនៃឥទ្ធិពលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ដែលពួកវាមានទៅនឹងមនុស្ស
ម្នាក់ដូច អ៊ី ជី ប្រោន(E.G Brown) ដែលព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍បានមានព្រះបន្ទូលនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការគួរឲ្យកត់សំគាល់ដូចខាងក្រោមនេះ:
អ្នកបានមកដើម្បីមើលអ្នកទោសនិងអ្នកនិរទេសម្នាក់…. ព្រះសាស្តាគ្រាន់តែប្រាថ្នាដល់ភាពល្អប្រសើរនៃពិភពលោកនិងសេចក្តីសុខគ្រប់ប្រទេស
ក៏ប៉ុន្តែពួកគេចាត់ទុកតថាគតជាអ្នកបង្កឲ្យមានភាពវឹកវរបង្កជំលោះ និងធ្វើការបះបោរសមនឹងជាទាសករហើយនិងបណ្តេញចេញទៅវិញ…. និយាយ
ថាគ្រប់ប្រទេសទាំងអស់គួរតែមានជំនឿមួយ ហើយមនុស្សទាំងឡាយដូចជាបងប្អូនប្រុសស្រីនឹងគ្នា ថាភាពស្អិតរមួតនៃសុឆន្ទ: ហើយនិងភាព
សាមគ្គីរវាងបុត្រាបុត្រីរបស់មនុស្សគួរតែត្រូវបានគេពង្រឹង ថាភាពខុសគ្នានៃសាសនាគួរតែបញ្ឈប់ ហើយការប្រកាន់ពូជសាសន៍គួរតែបំបាត់ចោល--
តើមានការប៉ះពាល់អ្វីខ្លះមាននៅក្នុងរឿងនេះ?... ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយវានឹងកើតឡើងថាការបំបះបំបោរដែលឥតប្រយោជន៍ទាំងនេះ សង្រ្គាម
ដែលបំផ្លាញឲ្យហិនហោចទាំងនេះនឹងកន្លងផុតហើយសន្តិភាពដ៏អស្ចារ្យបំផុតនឹងមកដល់។ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍បានប្រសូត្រក្នុងទស្សវត្យរ៍១៩នៃ
ប្រទេសភើសៀ ស្ថិតក្នុងត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ មានទ្រព្យសម្បត្តិហូរហៀរនិងប្រកបដោយភាពស្រណុកសុខស្រួល។ កាលនៅបឋមវ័យ ទ្រង់មិនសូវចាប់
អារម្មណ៍នឹងមុខតំណែងក្នុងតុលាការជាន់ខ្ពស់អ្វីនោះទេ តែទ្រង់ពេញចិត្តក្នុងការចំណាយពេលវេលានិង ទ្រព្យធនជួយដល់ជនទីទ័លក្រលំបាកតោក
យ៉ាកនិងជនងាយរងគ្រោះ។ ក្រោយមកទ្រង់ក៏បានទទួលស្គាល់សាសនារបស់ព្រះបប ដែលបានចាប់បដិសន្ធិក្នុងឆ្នាំ១៨៤៤ក្នុងប្រទេសភើសៀ
(ឥឡូវនេះគឺប្រទេសអ៊ីរ៉ង់) ហើយដើម្បីបំពេញតាមការព្យាករណ៍របស់សាសនាអ៊ីស្លាមនោះ បានធ្វើឲ្យទ្រង់ត្រូវបានគេចាប់ដាក់ពន្ធនាគារនិង និរទេស
ជាបន្តបន្តាប់។
វាគឺអំឡុងពេលនៃការជាប់ពន្ធនាគារដំបូងរបស់ទ្រង់នោះ ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍បានមានភាពថ្នឹកជាដំបូងទៅនឹងការត្រាស់ដឹងពីអាទិទេព។ទ្រង់បាន
សរសេរថា: "អំឡុងពេលនាថ្ងៃមួយដែលតថាគតគង់នៅក្នុងពន្ធនាគារនៃក្រុងតេអ៊ីរ៉ង់ នៅពេលនោះសូម្បីតែទម្ងន់នៃច្រវ៉ាក់ក៏បានធ្វើឲ្យតថាគតកកិត
រលាកកដែរ ចំនែកខ្យល់ដែលតថាគតស្រូបយកមានក្លិនស្អុយគ្រគ្រុក ចំណែកការផ្ទំវិញក៏បានតិចតួច តែក៏នៅមានឱកាសខ្លះក៏លង់លក់ស្លុង
មិនដឹងខ្លួនយូរម្តងៗប៉ុណ្ណោះ តថាគតហាក់ដូចជាមានអារម្មណ៍ថា មានអ្វីមួយហូរចេញពីមកុដនៃព្រះសិរសារបស់តថាគតមកលើឱរារបស់តថាគត
ប្រៀបដូចកម្លាំងជលវេគ (ការហូរធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង) ដែលបានហូរដោយខ្លួនវាមកលើផែនដីពីកោណន្ត(កំពូល)នៃបព៌តដ៏ខ្ពស់មួយ។គ្រប់អវ:យវ:
សារព៌ាង្គកាយរបស់តថាគត ដែល ជាលទ្ធផលត្រូវបានគេធ្វើឲ្យមានកម្លាំងយ៉ាងពេញទំហឹង។ នៅគ្រានោះឯងអណ្តាតរបស់តថាគតបានសូត្រនូវអ្វី
ដែលថាគ្មានមនុស្សណាមិនបានឮឡើយ"។
ទ្រង់បានស៊ូទ្រាំក្នុងការនិរទេសអស់រយ:ពេលយ៉ាងយូរ ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍បានត្រាស់ដឹងនូវវគ្គដែលបានបញ្ជូនដោយព្រះអាទិទេពជាង១០០
វ៉ូលូម។ ការត្រាស់ដឹងនេះរាប់បញ្ចូលទាំងសំណេរប្រកបដោយអាថ៌កំបាំង ការបង្ហាត់បង្រៀនផ្នែកសីលធម៌និងសង្គម ច្បាប់និងបញ្ញាតិព្រមទាំងរាប់
បញ្ចូលទាំងការប្រកាសនូវសាររបស់ទ្រង់ប្រកបដោយភាពអង់អាចចំពោះស្តេចទាំងឡាយ ចំពោះមេដឹកនាំពិភពលោក និងរាប់បញ្ចូលទាំង
ណេផូឡៀន ទី៣(Napoleon) III ជាព្រះចៅអធិរាជប្រទេសបារាំង, ព្រះមហាក្សត្រីវីចថ័រៀ(Victoria)នៃចក្រភពអង់គ្លេស, លោក ផប់ ផៀស ទី ៤
(Pope Pius IX), ណាស់ស័រអ៊ីដ ឌីន ហ្សា នៃទីក្រុង ភ័រសៀ(Násiri'd-Din Shah of Persia), កៃស័រ វីលិមល៍ នៃប្រទេស អាឡឺម៉ង់(Kaiser WilhelmI of
Germany), អិមផ័រៀ ហ្វ្រាន ចស់ស៊ីប(the Emperor Franz Joseph of) អធិរាជនៃ ប្រទេសអូស្រ្តាលី(Austria) , នីកូឡៀវីតឆ៍ អាឡេនសាន់ដ័រ ទី២
(Nicolaevitch Alenxander II) ដែលជាអធិរាជនៃប្រទេសរូស្សី, ស៊ុលថាន់ អាប់ឌុល អាស៊ីស(Sultán'Abdu'l-Aziz) ដែលជារាជាធិរាជណាចក្រអូតូម៉ាន់
និងផ្ញើជូនមេដឹកនាំដទៃទៀត។ ការចាប់បដិសន្ធិនៃធម្មជាតិរបស់មនុស្សដែលបានរកឃើញនៃការត្រាស់ដឹងរបស់ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍គឺសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ
និង សារសំខាន់នៃឧត្តមភាព។នៅក្នុងវគ្គមួយ ទ្រង់បានសរសេរថា “ឱម្នាលបុត្រនៃធម៌អើយ! អ្នកត្រូវបានអង្គអញបង្កើតឡើងដោយឧត្តមភាព ម្តេច
អ្នកបែរទៅជាបន្ថោកខ្លួនអ្នកទៅវិញ”។ក្នុងវគ្គមួយផ្សេងទៀតទ្រង់បានថ្លែងថា “ចូរអ្នកគិតថា មនុស្សគឺជាអណ្តូងរ៉ែត្បូងដែលមានតម្លៃឥតគណនា។
មានតែការអប់រំមួយគត់ដែលអាចទាញយកនូវរតន:សម្បត្តិរបស់វាបាន ហើយអាចឲ្យមនុស្សទាញយកនូវផលប្រយោជន៍ពីវាបានថែមទៀតផង”។
ទ្រង់បានពោលបញ្ជាក់បន្ថែមទៀតថាមនុស្សគ្រប់រូបគឺមានសមត្ថភាពក្នុងការទទួលស្គាល់ព្រះ ហើយការទទួលស្គាល់បានគឺត្រូវតែស្ថិតក្នុងកំរិតនៃកា
រលះបង់ខ្ពស់។ នៅពេលណាប្រលាយនៃវិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់មនុស្ស គឺត្រូវបានជម្រះចិត្តឲ្យអស់ពីវត្ថុលោកីយ៍ព្រមទាំងកាត់ផ្តាច់វត្ថុគ្រប់យ៉ាងនោះ វានឹង
ដឹងនូវដង្ហើមប្រកបដោយក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនងាយរលត់ កាត់តាមរយ:ចម្ងាយដែលមិននឹកស្មានដល់ ហើយនិងនាំក្លិនរបស់វាចូលទៅកាន់ទីក្រុង
នៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
រាជបុត្រារបស់ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍ ព្រះនាមអង្គពិសិដ្ឋអាប់ឌុលបាហាដែលត្រូវបានតែងតាំងដោយទ្រង់ជាអ្នកស្នងរបស់ទ្រង់នោះ បានពិពណ៌នា
ពីបេសកកម្មរបស់ព្រះបិតារបស់ព្រះអង្គនូវពាក្យពេចន៍ទាំងនេះ:គាត់រងទុក្ខនឹងកង្វល់ ភាពឈឺចាប់ មហន្តរាយ ភាពលំបាកលំបិនទាំងនេះ ដើម្បី
បង្ហាញនូវភាពមិនយល់ឃើញនូវខ្លួនឯងនិងការបម្រើអាចលេចឡើងក្នុងពិភពរបស់មនុស្សជាតិ សន្តិភាពរបស់អាទិទេពគូរនឹងក្លាយជាការពិត
វិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់មនុស្សអាចលេចអណ្តែតឡើងដូចជាទេវតានៃឋានសួគ៌ាអព្ភូតហេតុឋានសួគ៌ានឹងត្រូវបានធ្វើឲ្យរំជួលចិត្តដល់ដួងចិត្តមនុស្សលោក
ជំនឿរបស់មនុស្សគួរត្រូវបានគេពង្រឹងនិងធ្វើឲ្យឥតខ្ចោះឡើង ចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សដែលជាអំណោយរបស់ព្រះរកតម្លៃដាក់គ្មានអាចត្រូវបានគេ
អភិវឌ្ឍដើម្បីបំពេញសមត្ថភាពរបស់វាឲ្យបានពេញលេញបំផុតក្នុងបុគ្គលដ៏ពិសិដ្ឋហើយមនុស្សជាតិក្លាយទៅជាការឆ្លុះបញ្ចាំងហើយនិងជាអ្នកតំណាង
របស់ព្រះ សូម្បីវាត្រូវបានគេបង្ហាញក្នុងគម្ពីរប៊ីបថា “ យើងបង្កើតមនុស្សក្នុងនាមរូបសំណាករបស់យើងផ្ទាល់”។ សង្ខេបមកវិញនោះមហាគំរូដ៏ល្អ
ឥតខ្ចោះ (ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍) បានរងទុក្ខនូវភាពឈឺចាប់ និង មហាវិនាសកម្មនេះ ដើម្បីឲ្យដួងចិត្តរបស់យើងមានពន្លឺឆេះត្រកូលឡើងនិង
មានពន្លឺត្រចះត្រចង់ដួងចិត្តរបស់យើងរុងរឿង កំហុសរបស់យើងក្លាយជាប្រទីបនៃគុណធម៌ ភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់យើងបានប្រែទៅជាចំណេះដឹងហើយ
ដើម្បីឲ្យយើងគ្រប់គ្នាក្លាយជាផ្លែឈើពិតប្រាកដរបស់មនុស្សជាតិនិងអាចទទួលយកនូវភាពសមរម្យនៃឋានសួគ៌ ហើយសូម្បីយើងជាអ្នកធម្មយាត្រា
ដែលរស់នៅលើផែនដីនេះគួរធ្វើដំណើរតាមដងវិថីនៃរាជាណាចក្រឋានសួគ៌ និង សូម្បីយើងជាអ្នកត្រូវការជំនួយ ងាយរងគ្រោះ ជនទីទ័លក្រគួរត្រូវ
បានទទួលយករតន:សម្បត្តិនៃជីវិតអន្តភាពផងដែរ។ ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍បានចូលបរិនិព្វានក្នុងឆ្នាំ ១៨៩២ក្នុងព្រះជន្មាយុ៧៥ព្រះវស្សា។មួយរយឆ្នាំ
ក្រោយមក ក្នុងឆ្នាំ១៩៩២ សហគមន៍សាសនាបាហៃអន្តរជាតិបានប្រារព្ធឆ្នាំដ៏ពិសិដ្ឋនៃពិធីរំលឹកបុណ្យខួប១០០ឆ្នាំនៃការយាងឡើងឋានសួគ៌របស់
ទ្រង់។ នៅក្នុងខែ ឧសភា ឆ្នាំដដែលតំណាងបាហៃបួនឬប្រាំពាន់នាក់មកពី២០០រយប្រទេសនិងតំបន់បានជួបជុំគ្នានៅចេតិយរបស់ទ្រង់នៅឯទឹកដី
ស័ក្តិសិទ្ធធ្វើការគោរពចំពោះទ្រង់។ នៅខែវិច្ឆិកាបន្ទាប់ទៀតមានការធ្វើសមាជមួយដែលមានអ្នកជំនឿជាង ២៧០០០នាក់បានមកជួបជុំគ្នានៅទីក្រុង
ញូយ៉កដែលស្ថិតក្នុងបរិយាកាសការគោរពគ្នាដ៏ជ្រាលជ្រៅ ហើយនិងប្រកបដោយសោមនស្សដើម្បីចាប់ផ្តើមប្រារព្វថ្ងៃនៃកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់
ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍ដែលក្នុងគោលដៅរក្សានូវសាមគ្គីភាពនៃសាសនារបស់ទ្រង់ចាប់តាំងពីពេលចាប់បដិសន្ធិតទៅ។
“ព្រះភ័ក្ររបស់គាត់ដែលខ្ញុំបានគយគន់ ខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ
ហើយទោះបីជាយ៉ាងណាទៀតនោះខ្ញុំមិនអាចពិពណ៌នាបានទេ។ កែវ
នេត្រាដ៏មុតស្រួចទាំងគូរនោះហាក់បីដូចជាបានយល់ដឹងនូវវិញ្ញាណក្ខន្ធ
របស់មនុស្សម្នាក់ អានុភាព និងសិទ្ធិអំណាចស្ថិតនៅលើចិញ្ចើមដ៏
សប្បុុរសរបស់គាត់…មិនចាំបាច់សាកសួរថាខ្ញុំបានឈរនៅចំពោះវត្តមាន
របស់នរណាទេ” នៅពេលខ្ញុំបង្អោនខ្លួនចំពីមុខមនុស្សម្នាក់ដែលជា
គោលដៅនៃសេចក្តីរាប់អាន និងសេចក្តីស្រលាញ់ដែលស្តេចច្រើនអង្គ
មានក្តីច្រណែន និងចៅអធិរាជប្រាថ្នាបានបរាជ័យ។”ព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍
ត្រូវបានគេពិពណ៌នាដោយអ្នកបុព្វភាសានៃសាកលវិទ្យាល័យ ខាំប្រ៊ីជដ៏ល្បី
ល្បាញគឺលោក អិដវាឌ ហ្គ្រានវីលឡ៍ប្រោនន៍(Edward Granville Browne)
ក្នុងឆ្នាំ១៨៩០។ នៅពេលនោះព្រះបាហាអ៊ុលឡាហ៍ជាអ្នកទោស និងនិរទេស
អស់រយ:ពេលជិត ៤០ឆ្នាំហើយការបង្ហាត់បង្រៀនរបស់ទ្រង់គឺត្រូវបានគ្រប
ដណ្តប់ដោយភាពងងឹត។ ថ្ងៃនេះទ្រង់ត្រូវបានគេ
រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាង ដោយសហគមន៍សាសនាបាហៃប្រចាំកម្ពុជា